عصر
قم -
قم - مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
قم گفت: هفت حفار غیرمجاز هنگام حفاری یک حلقه چاه 20 متری در این استان دستگیر شدند.
به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قم، حمید یزدانی روز یکشنبه در گفت و گویی افزود: درپی کسب خبری مبنی بر حضور یک باند حفاری غیر مجاز در منطقه ای واقع در کیلومتر 55 جاده
قم - تهران به قصد کشف اموال تاریخی و فرهنگی، موضوع به صورت ویژه در دستور کار یگان حفاظت میراث فرهنگی استان و عوامل انتظامی کوشک نصرت قرار گرفت.
وی ادامه داد: طی عملیات صورت گرفته، هفت تن هنگام حفر غیر مجاز یک حلقه چاه 20 متری دستگیر و به همراه آلات و ادوات حفاری شامل یک دستگاه موتور برق، پمپ و مقدار 20 متر شیلنگ، یک دستگاه شاخکی جهت پیدایش طلا در زیر خاک، یک دوربین تک چشم، یک قبضه چاقو و سیم و کابل، به پاسگاه انتظامی منتقل شدند.
وی تصریح کرد: هرگونه کاوش و حفاری غیرمجاز برای دستیابی به اشیای تاریخی برابر ماده 562 قانون مجازات اسلامی ممنوع بوده و مرتکب به حبس و ضبط اشیای مکشوفه محکوم می‌شود.
یزدانی از مردم
قم خواست تا برای حفظ میراث فرهنگی استان، گزارش اقدام های مشکوک در اطراف محوطه‌های تاریخی و تپه‌های باستانی را به فرماندهی یگان حفاظت میراث فرهنگی
قم به شماره‌های 37740492 و 37738199 و یا از طریق شماره 110 به پلیس اطلاع دهند.
قم یکی از شهرهای مهم تاریخی و کهن کشور محسوب می شود که درحال حاضر 360 اثر تاریخی ثبت شده در آن موجود است.
بیشترین تعداد اشیای تاریخی این استان مربوط به تپه قلی درویش و صرم است که قدمت آنها به هفت هزار سال می رسد.
تپه باستانی قلی درویش که در حاشیه جنوبی شهر قم، ابتدای جاده
قم –
جمکران واقع شده، یکی از مهمترین پایگاه های باستانی در بخش مرکزی فلات ایران و مربوط به دوران آهن به شمار می آید. این محوطه از محوطه های شناخته شده و کاوش شده حاشیه کویر مرکزی است که در برگیرنده سه دوره اصلی استقراری – فرهنگی عصر برنز قدیم (حدود 3500 تا 2800 قبل از میلاد)، برنز جدید (حدود 1800 تا 1600 قبل از میلاد) و عصر آهن (حدود 1500 تا 1200 قبل از میلاد) است.
تپه صرم نیز متعلق به عصر آهن در بخش کهک میان روستاهای صرم و خورآباد
قم است که دارای گورستانی از عصر آهن با سفال های خاکستری رنگ و اشیای مفرغی و گاه آهنی است، این عصر به دوره زمانی گفته می شود که بشر آهن را کشف و از آن استفاده کرد که از لحاظ باستان شناسی و گاهنگاری همزمان با ورود اقوام آریایی به فلات ایران است. این تپه متعلق به یک هزار و 500 سال قبل از میلاد می باشد.
1175 /