چاپ

عصر قم - عضو هیات علمی دانشگاه قم گفت: آپارتمان نشینی، فرهنگی وارداتی و بلایی بود که نشاط و بازی را از کودکان مان گرفت.
به گزارش خبرنگار ایسنا منطقه قم،مصطفی سعادت طلب در نشست تخصصی «زیست کودکان در آپارتمان» در دانشگاه علمی کاربردی جهاد دانشگاهی قم، عنوان کرد: در آپارتمان نشیتی مساله جدا کردن خانه از زمین و حذف محیط های طبیعی و فضاهای باز و کاربردی در آن مطرح شد.
عضو هیات علمی دانشگاه قم افزود: در واقع آپارتمان نشینی، فرهنگی وارداتی و بلایی بود که نشاط و بازی را از کودکان مان گرفت، در این فرهنگ وارداتی، هنوز زندگی خود را بر اساس زیست بوم مان طراحی نکرده ایم از این رو در زندگی های آپارتمانی با خلاء ها و مشکلات زیادی مواجه هستیم.
سعادت طلب بیان کرد: ما بدترین مدل را از آپارتمان نشینی طراحی کردیم به طوری که این طراحی های نادرست بر روی سیمای شهری مان تاثیر گذاشته و سبک زندگی مان را تغییر داده است.
وی گفت: در گذشته، حیاط بخش مهمی از خانه به شمار می رفت و کودکان در فضای باز به بازی و کسب تجربه می پرداختند اما زندگی آپارتمان نشینی،این بخش مهم را حذف کرد.
عضو هیات علمی دانشگاه قم افزود: در سبک و سیاق های جدید ساختمان سازی، حیاط رفته رفته حذف شد، از طرفی فضاهای عمومی در آپارتمان نیز جای مناسبی برای بازی های کودکانه به شمار نمی رود و عمدتا پارکینگ و فضاهای مشترکی میان همسایگان در بخش فضای عمومی ساخته شد.
وی اظهار کرد: جدا شدن طبیعت از زندگی روزمره در آپارتمان نشینی فرصت های کنکاش و جستجو و کشف تجربه را از کودکان گرفت.
سعادت طلب عنوان کرد: در خانه های قدیمی، اصلی ترین فضای خانه، حیاط بود امروز فضاهای بسته زیادی در آپارتمان وجود دارد و حتی تراس نیز جز فضای نیمه باز به شمار می رود که جای مناسبی برای بازیهای کوکان نیست.
وی گفت: کودکان نیاز به شادی و نشاط و بازی دارند اما در آپارتمان نشینی آرامش خود را در سکوت کودکان می بینیم، در چنین فضاهایی کودکان به صورت گلخانه ای رشد می کنند و آسیب پذیر می شوند.
عضو هیات علمی دانشگاه قم بیان کرد:امروز فضای مجازی در زندگی آپارتمان نشینی کودکان ما را تهدید می کند و آن ها را از فضای واقعی دور کرده است.
وی اظهار کرد: خداوند طبیعت را برای رشد و تکامل بشر آفرید و جدایی انسان از طبیعت،فرصت های رشد و بالندگی را می گیرد.
سعادت طلب عنوان کرد: حتی در نظر گرفتن یک اتاق خواب مجزا برای هر کودک در آپارتمان در فرهنگ ما نبوده است و این فرهنگ وارداتی، موجب شد از کودکان فاصله بگیریم و و آزادی عمل بیشتری در تنهایی و انزوا و غرق شدن در فضاهای غیر واقعی داشته باشند.
وی گفت: در گذشته یک حریم و اندرونی برای کودکان وجود داشت و فرزندان زیر نظر والدین رشد می کردند و در فضاهای باز و گسترده به بازی مشغول بودند و تجربیات زیادی از بازی های کودکان و هم سن و سالهای خود داشتند؛این ها نعمتهای بزرگی بود که کودکان امروزی را از آن محروم کرده ایم و آسیب های زیادی را به روح و روان کودکان وارد کردیم.
انتهای پیام