عصر
قم -
شهر
قم به مناسبت سالروز میلاد امیرالمومنین حضرت علی بن ابی طالب(ع) غرق در شادی و نور است.
به گزارش خبرنگار ایسنا منطقه قم، امروز مصادف شده است با 13ماه رجب، سالروز میلاد امام اول شیعیان حضرت علی(ع) و به همین مناسبت از شب گذشته شور و شادی شهر کریمه اهل بیت را فرا گرفته است.
عاشقان و دلدادگان به امیرالمومنین(ع) از نقاط مختلف ایران به شهر
قم سفر کردند تا شب میلاد آن حضرت را در حرم مطهر کریمه اهل بیت جشن بگیرند؛ همچنین مجاوران نیز با حضور در حرم حضرت معصومه(س) و مسجد مقدس جمکران، میلاد این امام همام را به پیشگاه دخت موسی بن جعفر و امام زمان(عج) تبریک گفتند.
از شب گذشته مراسمات مولودی خوانی در مساجد، تکایا و هیئات مذهبی برپا شده است و جوانان نیز با برپایی ایستگاه‌های صلواتی، از زائرین و عاشقان امام علی(ع پذیرایی می‌کنند.
از صبح امروز نیز مراسمات مولودی خوانی و جشن میلاد در حرم مطهر حضرت معصومه، مسجد مقدس
جمکران و بیوت
مراجع تقلید با حضور مسئولین استانی و کشوری و همچنین دلدادگان به پدر عالمین در حال برگزاری است.
هرساله به مناسبت 13رجب، مراسم عمامه گذاری طلاب در بیوت
مراجع برگزار می‌شود و امسال نیز این مراسم با حضور حوزویان در بیوت آیات اعظام
جوادی آملی و صافی گلپایگانی برگزار شد.
همچنین شب گذشته بعد از نماز مغرب و عشا معتکفین برای آغاز مراسم اعتکاف حاضر می‌شوند و اعمال اعتکاف را به جا خواهند آورد.
علی بن ابی‌طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصی بن کلاب، هاشمی قرشی، پدر او، ابوطالب، مردی سخاوتمند، عدالت‌مدار، مورد احترام قبایل عرب، عمو و حامی پیامبر(ص) و از شخصیت‌های بزرگ قریش گزارش شده است. مادر علی(ع)، فاطمه بنت اسد و برادران وی طالب، عقیل، جعفر، و خواهرانش هند یا ام هانی، جمانه، ریطه یا ام طالب و اسماء بودند.
مورخان ازدواج ابوطالب و فاطمه بنت اسد را نخستین ازدواج میان یک مرد و زن هاشمی می‌دانند و بنابراین حضرت علی(ع) نخستین فردی است که هم از سوی پدر و هم از سوی مادر، هاشمی است.
علی(ع) اولین مردی بود که به پیامبر ایمان آورد، امام اول شیعیان و خلیفه چهارم از خلفای راشدین از نظر اهل سنت است.
امام اول شیعیان(ع)، جمعه 13 رجب در سال 30 عام الفیل (23 سال قبل از هجرت) در مکه و داخل کعبه متولد شد؛ ولادت وی در کعبه را عالمان شیعه از جمله سید رضی، شیخ مفید، قطب راوندی، ابن شهرآشوب و بسیاری از اهل تسنن مانند حاکم نیشابوری، حافظ گنجی شافعی، ابن جوزی حنفی، ابن صباغ مالکی، حلبی و مسعودی، متواتر می‌دانند.
در سال دهم هجری پیامبر علی(ع) را برای دعوت به اسلام به یمن فرستاد؛ در همین سال پیامبر به حج رفت؛ علی(ع) از یمن خود را به ایشان رساند و در مکه به او ملحق شد؛ پیامبر(ص) پس از حج در منطقه غدیر خم، علی(ع) را جانشین و وصی خود قرار داد که به واقعه غدیر مشهور است.، در این هنگام او 33 سال داشت و پس از رحلت پیامبر(ص) و در 34 سالگی به امامت رسید.
امام علی(ع) در اثر ضربت شمشیر ابن ملجم مرادی در سحرگاه 19 رمضان سال 40ق در مسجد کوفه، دو روز بعد در 21 همان ماه در 63 سالگی به شهادت رسید و مخفیانه دفن شد.
مخفی بودن قبر امام علی(ع) تا حدود یک قرنادامه داشت، در واقع بعد از افول قدرت امویان سبب اختفای قبر حضرت علی(ع) از بین رفت و زمینه برای آشکاری قبر او فراهم شد اما زمان دقیق آشکار شدن قبر او برای شیعیان مشخص نیست.
برخی معتقدند بر اساس روایات متعدد و همچنین وقایع تاریخی به‌ویژه دیدار امام صادق(ع) با سفاح اولین خلیفه عباسی (خلافت از 131ق تا 136ق) در کوفه، امام صادق(ع) به احتمال قوی در همین دوران قبر حضرت علی(ع) را در نجف زیارت کرده است و در ضمن همین زیارت بوده که شیعیان نیز از محل قبر او اطلاع پیدا کرده‌اند.
برخی معتقدند زمان آشکار شدن قبر امام علی(ع) در زمان منصور (خلافت از 136-158) دومین خلفه عباسی بوده است، اما همگان آشکار شدن قبر امام علی(ع) را به‌وسیله امام صادق(ع) می‌دانند.
انتهای پیام