چاپ

عصر قم -
مفسر تسنیم گفت: علومی که موضوعش فعل یا صفت یا قول یا خود خداست الهی و دینی است و فرض سکولار و غیر الهی بودنش باطل است.
به گزارش خبرنگار ایسنا منطقه قم، آیت‌الله جوادی آملی چهارشنبه شب در همایش ملی "المیزان و علوم انسانی" که در دارالقران علامه طباطبایی(ره) و در سالگرد رحلت مفسر کبیر قرآن؛علامه سید محمد حسین طباطبایی در قم برگزار شد، با اشاره به اینکه موضوع هر علم، آن علم را تعریف می‌کند و تمایز علوم به موضوعات آنهاست، عنوان کرد: علومی که موضوعش فعل یا صفت یا قول یا خود خداست الهی و دینی است و فرض سکولار و غیر الهی بودنش باطل است.
وی افزود: قرآن و روایات به ما می‌گویند، هر آنچه شما می‌بینید، آیه‌ی الهی است، اگر روز روشن آیه الله است، شب تاریک هم آیه الله است و اساسا چنان که در نهج البلاغه آمده جهان آیینه‌ ایست که در آن اسماء الله قابل رؤیت شده است و این یعنی چیزی در عالم نیست مگر آنکه می‌گوید «خدا خدا خدا».
وی با اشاره به اینکه در دانشگاه‌های ما لاشه‌ی علم را به دانشجو می‌دهند، بیان کرد: این انسان است که سکولار می‌شود و الحاد و سکولار بودن خود را بر علوم تحمیل می‌کند فلذا اگر دست عالم سکولار را از علم کوتاه کنیم، این علم الهی بودنش آشکار می‌شود.
وی همچنین به نقد وضعیت موجود حوزه های علمیه پرداخت و تصریح کرد: متاسفانه در حوزه‌های علمیه تفسیر قرآن، صحیفه‌ی سجادیه و نهج البلاغه مورد غفلت قرار گرفته است.
باران هم نمی‌تواند اختلاس‌های نجومی را پاک کند اما خون شهید می‌تواند
آیت الله جوادی آملی با اشاره به ارج و ارزش خون شهدا، بیان کرد: باران که خون و کثیفی ها و آلودگی‌ها را می‌شوید،عرضه‌ی پاک کردن اختلاس های نجومی و سکه‌ی طلا را ندارد اما از کلام معصوم میفهمیم که خون شهدا می‌تواند اختلاس، ]حقوق[نجومی، افراد نفوذی، اختلاف و بیراهه رفتن را پاک کند.
وی در ادامه بر برتری مرکب عالم بر خون شهید تاکید و تصریح کرد: پیامبر می‌فرمایند وقتی مرکب عالم به جوش آید، خون شهید ساکت می‌شود. این یعنی قلم دانشمند می‌تواند والاتر و مقدس تر از خون شهید باشد. بیانیه های امام و تفسیر المیزان که محصول قلم عالم بودند، بالاتر از خون شهید بودند چونکه شهیدپرور بودند.
وی با بیان اینکه قرآن کتابی برای همه‌ی زمان‌ها و همه‌ی مکان‌هاست، گفت: اگر قرآن جلوه‌ی خداست، فراتر از زمان است و متزمن نیست یعنی انحصار در ماضی و مستقبل و حال ندارد و هم اکنون دارد با ما سخن می‌گوید فلذا مستحب است هرگاه «الذین آمنو» را شنیدید، «لبیک» بگویید.
این مرجع تقلید همچنین با بیان اینکه قرآن منحصر در جغرافیای خاصی نیست و فرا مکانی است، افزود: قرآن شرق و غرب ندارد. زیرا قرآن جلوه‌ی اوست و والاتر از مکان است و متمکن نیست.
وی ادامه داد: قرآن یک طناب انداخته و باران ریخته شده نیست؛ طناب روی زمین انداخته شده حتی به خودش هم نمی‌تواند کمکی کند چه رسد به اینکه از دیگران دست گیری کند؛ قرآن طنابی آویخته به سقف است که سفارش شده به آن چنگ بزنید.
رئیس مؤسسه تحقیقاتی و نشر اسراء با بیان اینکه قرآن و اهل بیت از هم جدا نیستند، با اشاره به مناجات شعبانیه و اینکه از معصوم نقل شده است، اظهار کرد: در این مناجات که ابتدایش منادای متقابل است یعنی دو نفر از دور با هم سخن می‌گویند-یکی خدا و دیگری عبد-در فراز های انتهاییش که نوعی تقرب میان خالق و مخلوق رخ می‌دهد و دعا از حالت منادا به مناجات و نجوای از راه نزدیک تبدیل می‌شود، خود خدا به ما یاد داده که برای او ادلال و ناز کنیم.
وی تشریح کرد: خدا میزبان و ما مهمان او هستیم و مهمان برای میزبانش ناز می‌کند. ناز کردن غیر از نیاز کردن است. نیاز کردن یعنی ذکر اینکه فقیرم و ذلیلم و کمک کن. اما ناز کردن یعنی اینکه بگویی: «خدایا تو چرا مرا غنی نکردی؟ من اگر گناه کردم، تو چرا هدایت نکردی و نبخشیدی و نپوشاندی؟»
وی در انتها با بیان اینکه "بگیر و ببند" باید آخرین گزینه باشد، خاطرنشان کرد: خداوند ابتدا مارا به حیا فراخواند و گفت «مگر من شما را نمیبینم؟ مگر شما مرا نمیبینید؟ پس چرا در محضر من به بیراهه می‌روید یا راه کسی را می‌بندید؟» اما به علت غفلت انسان بود که کار به "بگیر و ببند" و تهدید رسید. فلذا ما نیز باید با "عمل" خود مردم را هدایت کنیم نه با "حرف" و "بگیر و ببند" نیز باید گزینه آخر باشد.
انتهای پیام