چاپ

قم انلاين- در پيام آيت الله سبحاني به نخستين کنگره بزرگداشت شهداي روحاني مدافع آمده است:‌ شهيدان راه فضيلت و آزادي کساني هستند که با تمام وجود و هستي به ايثارگري مي‌پردازند. قرآن مجيد گروهي را به عنوان «ايثارگران» ستايش کرده و مي‌فرمايد: «و يوثرون علي انفسهم و لو کان بهم خصاصه/ ديگران را در نيازمندي‌هاي مادي برخويشتن مقدم مي‌دارند؛ هرچند بر آن متاع نياز شديدي داشته باشند». البته ايثار در زندگي و تحمل رنج ديگران از اوصاف متقيان است که در قرآن و حديث از آن سخن به ميان آمده است و در سوره هل أتي که بيانگر مقامات خاندان رسالت است به اين موضوع اشاره شده است. آنجا که مي‌فرمايد: «و يطعمون الطعام علي حبه مسکينا و يتيما و و اسيرا/ غذا را در عين دوست داشتن (نياز) به مسکين و يتيم و اسير انفاق مي‌کنند.»

در ادامه اين پيام تصريح شده است: در اين مرحله از ايثار، شخص و وجود انسان محفوظ بوده و فقط دستاورد خود را در اختيار ديگران قرار مي‌دهد؛ ولي مقامي بالاتر از اين آن است که با وجود، يعني با تمام هستي، به ميدان «ايثار» بيايد و آن را نثار راه محبوب سازد يعني از خود بگذرد، تا ديگران زنده بمانند و بسان شمع بسوزد، تا راه بر ديگران روشن سازد. اين عالي‌ترين مقامي است که سالک راه حق مي‌تواند بر آن دست يابد و خداوند در مورد اين ايثارگران چنين مي‌فرمايد «و لا تقولوا لمن يقتل في سبيل الله اموات بل احياء و لکن لا تشعرون/ به آنان که در راه خدا کشته مي‌شوند مرده نگوييد؛ بلکه آنان زندگانند ولي شما کيفيت آن را درک نمي‌کنيد. »

در اين پيام اضافه شده است: آري پرونده زندگي دنيوي شهيدان راه حق مختومه مي‌شود؛ ولي در مقابل حيات و زندگي ديگري به روي آنها گشوده مي‌گردد و جامعه حق شناس، جان نثاري آنان را فراموش نمي‌کند و ياد آنان در دل تاريخ و اذهان مردم و نوک خامه‌هاي نويسندگان محفوظ است و بالاتر از آن تا نفخه اولي از حيات لذت بخش برزخي بهره مند مي‌شوند و پيوسته به پويندگان راه شهادت که هنوز به آنها نپيوسته‌اند پيام مي‌فرستند و مي‌گويند: «و يستبشرون باالذين لم يلحقوا بهم من خلفهم الا خوف عليهم و لا هم يحزنون/ و بر آن کساني که هنوز به آنان نپيوسته‌اند بشارت مي‌دهند، نه بيمي بر آنها است و نه اندوهگين مي‌شوند.

در بخش ديگري از اين پيام تصريح شده است: همگي مي‌دانيم، خون هر انساني مايه حيات او و تأمين گر غذاي تمام سلول‌هاي بي‌شمار بدن است و با اراقه آن، پيکر انسان به حالت جمادي در مي‌آيد و همه آثار خود را از دست مي‌دهد؛ شکفت اين جا است که اگر خون شهيد مايه حيات دنيوي اوست، ولي همين خون در ميدان حق با باطل معجزه آسا است، درخت کهن و تناور آيين اسلام را سيراب کرده و آن را از خشک شدن باز مي‌دارد و به پيکر دين حيات نوي مي‌بخشد و با جانبازي و فداکاري به پيام قرآن تجسم مي‌بخشد. اگر فداکاري‌هاي امير مؤمنان(ع) و همرزمان او در وقايع بدر، احد، احزاب و حنين نبود، اگر شهادت سالار شهيدان(ع) و ياران او در سرزمين کربلا به وقوع نمي پيوست، امروز از اسلام جز نامي نبود، خون پاک آنان بود که به اسلام حيات نوي بخشيد تا آنجا که محققان مي‌گويند: «الاسلام محمدي الحدوث، حسيني البقاء».

در پيام آيت‌الله سبحاني اضافه شده است: اين جانب در اينجا دامن سخن را کوتاه کرده و از همه شخصيت‌ها و مسؤولاني که اين همايش را پديد آوردند، تقدير و تشکر مي‌کنم بالاخص که اين همايش به عنوان تکريم و تجليل از ايثارگران حرم‌هاي اهل بيت(ع) برگزار مي‌شود، شايسته است بگويم آنان مدافعان بيوتي هستند که قرآن درباره آن مي‌فرمايد: « في بيوت اذن الله ان ترفع و يذکر فيها اسمه» به طور يقين آنان با صاحبان اين خانه‌هاي نوراني محشور هستند.