چاپ

قم آنلاین -
جامعه در قبال افراد نیکوکردار مسئول است، و با تکریم آنان موجب ترویج رفتارهای جامعه‌پسند می‌شود.
انسان مفهومی گسترده و ابهام آمیز اما روابط انسانی گسترد‌ه‌تر و ابهام آمیزتر از آن است، روابطی که در هیچ‌گونه از موجودات عالم هستی مشهود نیست؛ در روابط انسانی، ارزشِ رابطه ای که یک سوی آن وصل به انسانی باشد که به درجات بالاتری از کمال، معرفت و آگاهی نائل گشته است و برای گسترش بینش و آگاهی دیگر افراد جامعه اش می‌کوشد و ایشان را راهنمایی می‌کند تا درکِ بهتری از زندگی داشته باشند، درکی که موجب سازگاری، رشد و ارتقاء صحیح و کارآمد خواهد شد، قابل سنجش و اندازه‌گیری نیست و تنها خدا عُمق و ارزش آن را می‌داند.
شخصیت انسان‌هایِ رشد یافته به مثابه شجره طبیه‌ای است که تمامِ وجودشان خیر می‌آفریند، این گونه افراد علی رغم این‌که از وقتشان به نیکی بهره گرفتند و برای خود و جامعه مفید بودند، در رشد سایر افراد نیز تاثیر گذار هستند، چرا که مشاهده رفتار انسان‌های مسئولیت‌پذیر منجر به آموختن آن می‌شود.
در واقعِ افراد با نگاه کردن به دیگران یاد می‌گیرند و از رفتارهای مشاهده شده الگو می‌پذیرند و به دنبال همانندسازی با آنها هستند؛ در این حالت از منظر روان‌شناسی رفتاری، " یادگیری اجتماعی " تحقق پیدا می‌کند.
جامعه در قبال این افراد نیکوکردار مسئول است، و با تکریم آنان موجب ترویج رفتارهای جامعه‌پسند می‌شود.
یادداشت از حسین ملکی، روانشناس
انتهای پیام