بزرگنمايي:

عصر قم -
یک کارشناس مذهبی گفت: واژه‌ی "باقر" به معنای شکافنده است، امام پنجم مح مد بن علی(ع) را از آنجا که شکافنده علوم بود، "باقر العلوم" می گویند.
حجت الاسلام و المسلمین عبدالهادی مسعودی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا منطقه قم، عنوان کرد: امام محمدباقر(ع) در اول ماه رجب سال 57 هجری قمری در مدینه به دنیا آمدند و در سال 95 هجری قمری بعد از شهادت پدر بزرگوارشان امام سجاد(ع) به امامت رسیدند و تا زمان شهادتشان پیشوایی و رهبری شیعیان را برعهده داشتند.
وی بیان کرد: همچنین در مناقب ابن شهرآشوب نوشته شده است "گفته اند برای هیچ یک از فرزندان حسن و حسین(ع) این اندازه از علوم، از قبیل تفسیر کلام، فتوا، احکام، حلال و حرام فراهم نشد که برای امام باقر(ع)" فراهم شد.
حجت الاسلام مسعودی در رابطه با نقل احادیث مهم اسلامی از زبان امام محمدباقر(ع) اظهار کرد: حدیث چگونگی به جا آوردن حج پیامبر اکرم(ص) را که بعدها دست مایه همه فقیهان شیعه و اهل سنت شد تا شکل یک حج اسلامی را معین کنند، امام باقر(ع) نقل کردند و این حدیث مهم را تعیلم دادند.
این کارشناس مذهبی بیان کرد: واژه‌ی "باقر" به معنای شکافنده است، امام پنجم محمد بن علی(ع) را از آنجا که شکافنده علوم بود، "باقر العلوم" می گویند.
وی در خصوص حضور امام محمدباقر(ع) در کربلا گفت: امام محمد باقر(ع) همراه پدرشان امام سجاد(ع) در روز عاشورا حضور داشتند و آن زمان این امام بزرگوار 4 ساله بودند که شاهد وقایع مصیبت بار و اندوهناک روز عاشورا بودند، در تاریخ یعقوبی در این باره آمده است که امام محمدباقر فرمودند " من 4 ساله بودم که جدم حسین بن علی (ع) کشته شد، من شهادت وی و آنچه را بر ما گذشت به یاد دارم".
این کارشناس مذهبی در خصوص دوران سیاسی زندگی امام محمد باقر(ع) بیان کرد: دوران امام محمد باقر(ع) همزمان با اواخر دوران حکومت اموی و شروع زوال این حکومت بوده است، امام باقر(ع) در این زمان، اندک فرصتی برای نشر و حفظ آثار علمی یافتند و پایه گذار نهضت علمی و فرهنگی شیعه شدند.
حجت الاسلام مسعودی ادامه داد: از آن حضرت روایات بسیاری در زمینه عقاید و توحید، سنت نبوی، تفسیرقرآن، فقه، اخلاق و آداب نقل شده است، در دوره امامت او، گام های بزرگی در تدوین دیدگاه های شیعه در رشته های گوناگون علمی برداشته شده است، بزرگان اهل سنت نیز به احاطه علمی و دینی امام باقر(ع) گواهی داده اند.
امام محمد باقر(ع) سرانجام در 7 ذی الحجه سال 114 قمری در زمان خلافت هشام بن عبدالملک به شهادت رسیدند، عامل شهادت ایشان را مسمومیت این امام توسط هشام بن عبدالملک دانسته اند، برخی نیز ابراهیم بن ولید را عامل مسمومیت امام محمدباقر(ع) ذکر می کنند، مرقد این امام همام در کنار پدرشان امام سجاد(ع) و عموی پدرشان امام حسن مجتبی(ع) در قبرستان غریب بقیع در مدینه است.
انتهای پیام