بزرگنمايي:

عصر قم - قم - یکی از هنرمندان پیشکسوت تئاتر در قم با بیان اینکه تئاتر قم به حمایت نیاز دارد، گفت: نباید حمایت مسئولان از هنر نمایش لفظی باشد و فقط به نظارت ختم شود.

 نقش سید محمد جواد طاهری در فیلم یوسف پیامبر در ذهن همه قمی‌ها نقش بسته و کمتر کسی است که او را نشناسد، نه تنها در عرصه فیلم سینمایی و سریال در زمینه هنر نمایش نیز دستی برآتش دارد و نام او به عنوان یک هنرمند مذهبی مطرح است که این روزها نمایش کمدی به کارگردانی وی روی صحنه رفته است.
  با این هنرمند قمی در ارتباط با بررسی وضعیت هنر نمایش در قم به گفت‌وگو پرداخته ا یم.
شما یکی از هنرمندان فعال عرصه نمایش و سینما در کشور هستید، فعالیت خود را از چه زمانی آغاز کردید؟
فیلمسازی حرفه‌ای را از سال 1350 با فیلم عزیز قرقی به عنوان نویسنده و کارگردان آغاز کردم و در چند سریال و فیلم سینمایی حرفه‌ای مانند یوسف پیامبر و ملک سلیمان، سایه‌ای برای خورشید، آسو و در راه بهشت و... ایفای نقش داشتم ولی علاقه‌ام به هنر تئاتر موجب شد که از سال 1369 نخستین تجربه کارگردانی تئاتر را داشته باشم و در طول این سال‌ها تئاترهای فراوانی را کارگردانی کرده‌ام که می‌شود گفت: بیش از 25 اثر نمایشی در کارنامه‌ام به ثبت رسیده است که اغلب در ژانرهای مختلف اجتماعی و دینی مذهبی بوده است.
معروف‌ترین نمایش‌هایی که در ژانر مذهبی به کارگردانی شما به روی صحنه رفته است را بیان کنید؟
نمایش‌هایی مانند ماه در آسمان، خواهر عشق و حنانه، خورشید کاروان از جمله نمایش‌های مذهبی است که در طول سال‌های گذشته کارگردانی کرده‌ام.
در حال حاضر یک نمایش کمدی به کاگردانی شما روی صحنه است توضیحاتی در این رابطه بفرمایید و عنوان کنید چندمین اثر شما در این ژانر محسوب می‌شود؟
«نمایش حکایت قتل مشکوک هرکی باش خان» یک نمایش کمدی به نویسندگی علی شمس نویسنده خوش ذوق است که با هنرمندی هنرمندان سرشناس قمی در خانه نمایش از 25 آذرماه به مدت یکماه به روی صحنه رفته و دومین اثر نمایشی با فضای شاد است که سال جاری به صحنه می‌رود.

وضعیت استقبال از نمایش را در قم چگونه ارزیابی می‌کنید؟
مردم به تئاتر علاقه نشان می‌دهند ولی اطلاع یافتن ایشان از اجرای یک نمایش مستلزم هزینه‌های گزاف است، اطلاع رسانی از طریق تیزر صدا و سیما، بیلبوردهای شهری، فضای مجازی و رسانه‌های مکتوب هزینه‌های سنگینی را به دنبال دارد و متأسفانه کمتر نهادی با گروه‌های نمایشی همکاری می‌کند در حالی که این یک بحث فرهنگی بوده و نیازمند حمایت است.
می‌توان نمایش را به عنوان یک تفریح سالم جایگزین حضور جوانان در سفره خانه‌ها قرار دهیم
به طور مثال نمایش سلطان سیاه که امسال پیش از محرم و صفر به اجرا رسید و 3 هزار و 600 تا 3 هزار و 700 نفر مخاطب در 30 شب به تماشای این نمایش نشستند در حالی برای تأمین عوامل یک نمایش با یک بلیط 20 هزار تومانی باید حداقل 5 تا 10 هزار نفر تماشاگر وجود داشته باشد. از این مسئله اگر بگذریم باید بگوییم هزینه تولید نمایش در قالب لباس، دکور و گریم بسیار بالا است و فعالیت در این عرصه باید توجیه اقتصادی داشته باشد.
چه عاملی موجب این بی مهری به هنر تئاتر قم شده است و چگونه می‌شود این ضعف را جبران کرد؟
یکی از مهمترین عواملی که موجب بوجود آمدن مشکلات برای هنرمندان تئاتر قم شده است، سرمایه‌گذاری نکردن صحیح از سوی هنرمندان این عرصه است و این امر روی نداده که در یک پروسه زمانی مخاطبان تئاتر جذب شوند. سرمایه‌گذاری باید به گونه‌ای باشد که مدتی زمان صرف شود و تنها مخاطب جذب شود و به جای دستمزد در تبلیغات هزینه شود تا بتوانیم مخاطبان هنرهای نمایشی را جذب کنیم.
وضعیت تئاتر قم را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
تئاتر قم در دوره‌ای نقطه طلایی خوبی داشته است و هنرمندان در دهه 70 و اواسط 80 فراتر از مرزهای کشور فعالیت و اجراهای خوبی داشتند و پس از یک دوره به دلیل برخی مشکلات، شاهد بی رونق شدن تئاتر در قم بودیم ولی امروز این انتظار می‌رود با وجود یک خانه نمایش تب تئاتری خوب در قم رخ بدهد.

چه عاملی می‌تواند در جذب مخاطبان مؤثر باشد؟
اهمیت و توجه بیش از پیش تئاتری‌ها به کیفیت کار همراه با شناخت ذائقه و سلیقه مخاطبان می‌تواند در جذب مخاطبان تأثیر شایسته‌ای بگذارد؛ زیرا نمایش به عنوان کالای فرهنگی به فرآیند بازاریابی، مخاطب شناسی و رسانه مرتبط با مخاطب نیاز دارد.
تا چه اندازه می‌شود از تئاتر به عنوان یک سرگرمی سالم در قم بهره برد؟
متأسفانه شهر قم از نظر امکانات تفریحی، رفاهی و فرهنگی در فقر به سر می‌برد که این فقر گریبانگیر هنرهای نمایشی نیز می‌شود. محرومیت از سالن تئاتر با فعالیت مستمر یکی از مشکلاتی به شمار می‌رود که برای غنی سازی اوقات فراغت مردم مشکل ساز بوده است. در حالی که این شهر به خوراک فرهنگی نیازمند است و تا حدودی نسبت به این مهم بی مهری می‌شود ولی با حمایت از هنرهای نمایشی و معرفی آن به عنوان یک کالای فرهنگی؛ می‌توان نمایش را به عنوان یک تفریح سالم جایگزین حضور جوانان در سفره خانه‌ها قرار دهیم.
انتظار شما به عنوان یک هنرمند پیشکسوت قمی از مسئولان چیست؟
ما هنرمندان انتظار داریم حمایت‌های مسئولان لفظی نباشد و در این راستا لازم است حمایت جامه عمل پوشانده شود و با توجه به اینکه بخش خصوصی پدیده‌ای نو در بحث هنر و تئاتر محسوب می‌شود، به حمایت نهادهای گوناگون نیازمند است.
مسئولان باید بدانند فقط انتظار نظارت از آنان وجود ندارد بلکه انتظار داریم ما را حمایت کنند. ما بعد از گذشت 30 سال کار در این حرفه خط قرمزها را می‌دانیم و این مقوله آشنایی داریم.